No3D Corporation

Gdy udziec się upiecze zaczynam go jeść... nie spieszę się... zastanawiam się co się stało.. jak się tu znalazłam i dlaczego... czy Kamiros zauważy że zniknełam... jak duza jest tu rozbierzność czasowa o ile jest... itd

to się leciutko tam drapię... i jem tą pieczeń.... cały czas nastroszona.... patrżę w niebo.. może gwiazdy wydadzą mi się znajome... a może nie

westchnęłam dosyć głośno. czyli jestem nie wiadomo gdzie... na innej planecie.. lub w innym wszechświecie zupełnie.... siedząc tak przy ognisku.... zaczęłam wypatrywać księżyca... no bo chyba.. skoro ten swiat tak bardzo przypomina mój roślinnością... to musi tu być ksiezyc... bez ksiezyca życie rozwineło by sięzupełnie inaczej...

Więc dorzucam sporo do ogniska i zanim się położę odmawiam jedną ze swoich modlitw.
- Matko życia, Pani nocy, wznoszę do cię modły swe Luno wszechpotężna. Czuwaj nade mną swą córa pokorną tej nocy aby zło na życie czyhające zaskoczyć mię nie było w stanie. Oby Twa noc zawsze była wielbiona przez wszystkie rasy Multiversum. All Hail Lunar Republic.

kuźw... dobra... ważne że cała reszta jest i mi nic nie jest.. ale... czy na pewno.. patrze dokładnie po sobie.. czy mnie ktoś nie zranił lub... nie zgwałcił....  potem szukam czegoś do żarcia

Łoś to łoś... dzikie zwierze jak jeleń.. nie jest agresywny chyba że ma młode które broni lub akurat są gody... ale ten odcisk buta mnie bardziej zaciekawił... pierwszy ślad cywilizacji... przyglądam się mu a raczej badam jak łowca... sprawdzam rozmiar... kształt.. by okreslić... czy to kobieta, męzczyzna czy dziecko.

więc są 2 możliwości... albo to myśliwy tropiący tego łosia... albo łoś jest oswojony i używany za tragarza lub napęd tratwy na której są towary. tak czy inaczej podążam za tymi śladami.

a bo ja wiem... skoro nie czuję niczego groźnego to się tym nie przejmuję. idę za śladami. Parę metrów dalej zatrzymuję się by się odlać pod jakimś drzewem... oczywiście najpierw rozglądam się czy nikogo w pobliżu nie ma... nie chciałabym za wcześnie zdradzić się z tym że jestem futa... nie wiem jak ludzie tutaj mogliby na to zareagować... potem ruszam dalej za śladami. trzymam w reku włócznię ale nie tak jak się ją trzyma gdy się szykuje do ataku.. raczej tak że się nią podpieram lekko...