No3D Corporation

- Czyli tak. Okej - wzruszył ramionami.
- Okej, o ile jeszcze rozumiem, że ten tutaj to Kowboj - wskazał na Billego - Tutaj jest Aleksander Wielki - wskazał na Iskandara - Tu mamy rycerza - wskazał na Sabera - A tu jest Mona Liza, to kim ty jesteś? Idolką z japonii? - zapytał Lancera z mikrofonem.

- Hmm... z tego co pamiętam, nie byłaś idolką - stwierdził.
Po odwróceniu się, Wojna uśmiechnął się szeroko.
- Hassan-i-Sabbah. Czcigodny Ze Szczytu, Pierwszy Hassanie. Jakaż to radość mnie spotyka spotykając cię w tym miejscu. Twój zakon jest ulubionym mej drogiej siostry - rzucił do mężczyzny.

- Cóż, jeśli zamierzają unikać swojego osądu, istnieje jedna kara jaka może ich spotkać. Tu nawet nie potrzeba Urbana aby mógł zawołać, że to pora na Krucjatę - stwierdził krzyżując ręce na klatce piersiowej. - Doskonale, kiedy zaczynamy? - zapytał spoglądając na resztę mistrzów i sług.

Ostatnio edytowany przez DanatZeppeli (2019-02-09 17:23:48)

Wojna strzelił kłykciami i poprawił swoją fryzurę.
- Dziękuje za pojawienie się. Zaczynałem się nudzić - oznajmił przeciągając się i zrobił dwa kroki w kierunku. - Mala ultro adsunt, nieszczęście zjawia się nieproszone. Pytanie brzmi, co jest nieszczęściem które było nieproszone? Ty, przybywając tu jako pierwsza i trafiając na mnie? Czy może ja, przybywając tu by zniszczyć twój świat który śmiał odrzucić apokalipsę?! - zawołał i zaczął się śmiać. - Me prawdziwe imię, to Drugi Jeździec! Wojna! A teraz! Zapamiętaj me imię! Albowiem nie znam strachu! Nie czuję przerażenia dając ci moje prawdziwe imię! Albowiem nie jestem jak zwykły sługa! Strach to koncept bestii, zwierząt i śmiertelników! A ja, nie znam strachu, litości czy smutku! Dlatego, nie jestem ani bestią, ani zwierzęciem ani śmiertelnikiem! - kontynuując swój wywód dalej szedł ku syrenie. - Dam ci teraz szansę, klęknij, abym mógł oddzielić twe kończyny od twego kręgosłupa! Albo zabaw mnie! - i z tymi słowami rzucił się na wroga, nie dobywając broni, raczej dążąc do podnieśienia jakiejś losowej gazrurki, badyla czy czegokolwiek, albowiem Wojna, wszystko widzi jako broń!

(jedyna wersja theme songu jaka istnieje bo gra jeszcze nie wyszła)
https://www.youtube.com/watch?v=XvpZTggS5o8&t=

Ostatnio edytowany przez DanatZeppeli (2019-02-20 21:55:26)

Wojna zaśmiał się, odchodząc od ściany. Chwycił strzałę która wcześniej w niego poleciała i rzucił nią w syrenę.
- A więc pozwól, że wyrwę twój kręgosłup przez klatkę piersiową! - zawołał i tym razem nie podszedł, a ruszył pędem w syrenę, z zamiarem chwycenia jej i zrobienia na niej suplexa. Nie planował jeszcze zacząć podchodzić do walki poważnie.

- Chcesz, żeby wziął cię na poważnie? - zapytał wojna odsuwając się od ściany. - Pewnie. Zobaczysz, że już tego nie będziesz chciała kilka sekund później - stwierdził a następnie jego zbroja zaczęła powoli składać się na jego ciele, zakrywając go chwilę później. Zaraz potem przesadnie wielki miecz pojawił się w jego ręce. Ziemia pod jego stopami zapalała się.
- Nie pocałuję ziemi, nie padnę aż nie odtworzę tego świata wedle mej, szaleńczej wizji! - wraz z tymi słowami, rzucił się na syrenę z pełną prędkością jaką potrafił osiągnąć i wykonał cięcie celując w przejście pomiędzy kucem a rybą.

Zbroja z wojny zniknęła wraz z jego odskokiem do tyłu od gejzeru.
- Co ci powiem. Mana na bieganie w zbroi jest zbyt ciężka do zdobycia, żebyś mogła cała czas to obserwować. Ale nie martw się, nie będę delikatny. Nigdy nie jestem - oznajmił i uśmiechnął się jak główny bohater mechanicznej pomarańczy popijając mleczko. Zaraz potem postanowił znaleźć jakiś znak drogowy i to jego użyć jako broni.