No3D Corporation

Wojna zaśmiał się zbierając swoje łupy. Co prawda miasta kupić nie chciał, ale wziął obie walizki. No a pora na drugi plan wojny. Ubrania. I jakiś pojazd. Chodzenie w zbroi mogło być problematyczne, a on nie potrafił używać duchowej formy, a raczej nie chciał tego robić.
Dlatego pierwsze co zrobił to znalazł jakiś sklep który sprzedawał ubrania w jego mniemaniu stylowe, to jest najlepiej skórzane, nabijane ćwiekami i ogólnie rockabilly/metal.
Na wejściu od razu wręczył kasjerce plik banknotów z kazaniem aby nie wspominała nikomu o tym, że tu był, potem od razu zabrał wybrane ubrania do kasjerki aby ta zdjęła z nich zabezpieczenia i na koniec poszedł się przebrać do przebieralni. Jego zbroja zwyczajnie zniknęła. Wychodząc wręczył kasjerce zapłatę i wyszedł dalej na miasto, tym razem kupić auto.
Najlepiej jakiś staromodny muscule car.

No i za dodatkową opłatą dokupił radio. I sprzedawca zamaist normalnego nazwiska wpisał Pan Jane Doe.
Czyli idealnie. Potem spojrzał na godzinę.

Wojna co prawda spać nie musiał, ale obecnie miał auto, plecak pełen keszu (tak naprawdę to dwie walizki) i radio. Dokupił sobie też okulary przeciwsłoneczne aby wyglądać lepiej. Potem przypomniał sobie kilka rzeczy o tym kraju, jak to, że łatwo zdobyć broń palną. I to właśnie było to co zamierzał zrobić teraz. Kupić sobie parę pistoletów. Dlatego pojechał do sklepu z bronią.

Zadowolony Wojna wrócił do auta i położył broń w schowku na rękawiczki. Wpierw udał się po coś do jedzenia, pomimo, że nie musiał jeść, zamówił każdy hamburger w McDonaldzie, każdy typ frytek i każdy napój po trzy razy. Potem, z racji, że nie wiedział o której jego mistrzyni kończy lekcje (ale wiedział gdzie akurat jest) pojechał pod jej szkołę. Tam też zatrzymał się na parkingu, ułożył swoje krzesło w połowie jak leżankę, nogi położył na desce rozdzielczej i tak czekał, zagryzając fast foodami, z włączonym radiem i otwartym oknem. Od czasu do czasu gapiąc się na przechodzących ludzi.

Wojna podniósł swoje krzesło do normalnego stanu i przetarł twarz jedną z wielu serwetek jakie dorzucili do jego zestawów. Potem odpalił samochód i podjechał bliżej, zakładając znowu okulary na nos. Podjechał bliżej obu dziewczyn i otworzył okno.
- Witam, co tam Drżypłoszko? - zapytał z cwaniackim uśmieszkiem Wojna. Zerkając na bekonowłosą. - Kupiłem ci zestaw z tego... M.C. Donalda - stwierdził przyciszając radio po czym otwierając drzwi żeby wyjść. - No i wątpię byśmy się poznali, James Stewart - przedstawił się.

- A więc to ty jesteś moją niedoszłą mistrzynią, hm? - zapytał Wojna z uśmiechem. - Pozwól więc, że zapytam, co było katalizatorem który użyłaś na przyzwanie mnie? Nie jestem Bohaterem, nigdy też nie żyłem, więc co to było? - zapytał opierając się o swój samochód.

- Och? - Wojna wziął w dłoń fragment rękopisu i zaczął czytać zapisany tam fragment, na głos i w Grece. Po chwili skończył. - Hm, w sumie nawet miał racje, mój koń jest płonący, czerwony i mam wielki miecz - stwierdził. - Podobno Jeanne d'Arc ma mój miecz w herbie - stwierdził. - No ale skoro jej wszystko wyjaśniłaś to świetnie - stwierdził oddając jej fragment. - Pilnuj tego, bo liczę, że przywiecie mnie chociaż raz przed moim ostatnim przybyciem - oznajmił.
- A teraz, mam jeszcze jedno pytanie, kogo przyzwałaś zamiast mnie? Raczej nie drugiego Berserka - stwierdził z cwaniackim uśmiechem.

- Ach, to ty do mnie wtedy strzelałeś - stwierdził wojna drapiąc się po podbródku. - Wyglądasz... niegroźnie. A może to po prostu kwestia tego, że jesteś tak niski - rzucił. - No i powiem ci, że również chętnie powalczył bym z wrogiem. Chciałbym już znaleźć okazję do wykąpania się w rzece krwi. Ahh, jak mi tego brakuje - przejechał dłonią po twarzy.