No3D Corporation

Pisk w uchu po eksplozji był nieznośny. Nie był to pierwszy raz, sierżant Regienald często był w pobliżu eksplozji, albo huku dział Banebladów, czy huku Basilisków. Był przyzwyczajony do problemów ze złapaniem oddechu po upadku i do bólu od pocisków przenikających skórę. Był przygotowany, że usłyszy słowa Komisarza nakazujące wstawać i zwołać oddział. Był gotów na szukanie medyka. I zbieganie z drogi Leman Russowi.
Nawet na atak Mrocznych Eldarów.

Jedyne na co nie był gotowy to cisza. Szybko przetarł soczewki swej maski gazowej i opierając się o Miecz-Łancuchowy rozglądając się na klęczkach, z Pistelem Boltowym w dłoni.

To nie było to czego się spodziewał.
- Na Imperatora. Gdzie ja jestem? - zapytał samego siebie, wstając i rozglądając się.
Musiał ruszać ale gdzie? Na wschód. Tak. Na wschód. Chowając miecz do pochwy i sprawdzając stan amunicji pistoletu. Na razie, wolał strzelać.

Jak na razie wszystko wskazywało na to, że był to jakiś Świat-Raj. Wnioskując po florze i faunie. No i braku miast. To wciąż nie była Kurava IV. Czy był dalej w zasięgu Imperium? Nie wiedział. Ale i tak nie chował broni. Głównie dlatego, bo nie chciał zostać zaatakowanym przez jakiegoś drapieżnika. Aż wreszcie głosy.
Zamarł i zaczął słuchać.
Nie był to Nisko Gotycki. Przypominało to ogólny. Nie wyczuł też orkowego akcentu. Więc pewnie dialekt tej planety.
Głęboki wdech, broń wzdłuż ciała i ruszył w kierunku rozmowy.

Co to Boga Imperatora miało być? Chociaż, skrzydlate konie były możliwe, na jakimś Rajskim Świecie, to żeby te konie mówiły? Chociaż wnioskując po ich pancerzu był to raczej niezbyt zaawansowany świat.
Temu też, człowiek chwycił swój miecz i wyszedł z krzaków i ruszył w stronę dwóch koni. Ale trzymał dystans.
- Istoty. Na moce nadane mi przez Astra Militarum jako sierżantowi drugiej kompanii sto dwudziestego czwartego regimentu Stalowego Legionu Armageddonu, nakazuję wam przekazać mi informacje na temat sektora galaktyki w jakim się znajdujemy, oraz na temat planet. Odmowa będzie karana śmiercią, Xenosy.

Żołnierz Imperatora nie będzie się dawał zastraszać jakimś cholernym koniom. Wycelował bolterem przed nogi jednorogów i strzelił. Huk wystrzału i zajebiście wielka dziura postrzałowa przyzdobiły ziemię.
Odpalił też swój miecz.
- Stójcie gdzie stoicie - wycedził.

Krauss nie miał zamiaru dać się pokonać jakimś konikom. Dlatego gdy został obalony, starał się ze wszystkich sił poderwać i przywalić z głowy e najbliższego z kucy. Jeśli miał umrzeć, umrze w walce.
- Xeno ścierwa!

Umysł Reginalda rozważał teraz kilka rzeczy. Pierwszą było oplucie klaczy, ale było to niemożliwe. Maska gazowa na to nie pozwalała.
Rozważał też wybuchowe zejście, ale jeden z granatów był do oznaczania miejsc, a drugi był pociskiem do boltera. C4 nie zdąży się uzbroić, więc te opcje odpadały. Została jedna.
- Pierdol się - wycedził tylko zdenerwowanym tonem.

Reggie nie planował umrzeć bez walki. Dlatego zaczął robić co mogą by chociaż przetrącić szczękę któremuś z oponentów. Czy to kopnięciem, czy to pięściami, czy to głową.
- Za chuja mnie nie zamiecie wy żałosne xeno ścierwa. Prędzej zdechnę niż zdradzę Imperatora - wycedził dalej próbując kogoś uderzyć.