No3D Corporation

Kobieta tylko wzruszyła ramionami.
- Wybacz, ale mapy nie mam. Najbliższe miasto które się jakoś liczy jest jakieś piętnaście kilometrów stąd na zachód. Mój plan ogólnie jest taki, żeby zwiać stąd omijając Imperium. Jeśli nie macie pojęcia gdzie jesteście to możecie zabrać się ze mną - dodała po chwili.

- Jeszcze nie wiem, ale zgaduję, że na północ. Mam dość siedzenia w zimnie, więc Republika brzmi jak dobry plan - stwierdziła. - Co do sprzętu zaś, pewnie jak się przejdziesz po okolicy coś znajdziesz. Jak nie, i nie przeszkadza ci grabienie trupów, dość blisko stąd jest reszta pola bitwy, pewnie znajdziesz tam jakiś miecz w stanie użytku - stwierdział.

Ostatnio edytowany przez DanatZeppeli (2019-08-14 17:59:36)

- To może nawet lepiej, że nie są dziewczęce - rzuciła Lohse. W czasie gdy Illyia wstała i spojrzała na nią pytająco. Ale po jednym spojrzeniu rudowłosej ta zrozumiała o co jej chodziło.
- P... pójdę się przebrać - powiedziała dziewczynka, wzięła od ciebie ubrania i przeszła do pomieszczenia obok.
- Co do honorowania zmarłych. Nie rób tego. Mogą się bardzo obrazić, że honorujesz ich w nie tej religii co trzeba - przewróciła oczami. Po paru chwilach Illyia wyszła.
- Powinnam ściąć włosy? - zapytała po chwili Lohse.
- Nie koniecznie. Jeśli zwiąże się je w warkocz będą wyglądać jakbyś była jeszcze przed postrzyżynami - stwierdziła po chwili. - Chodź pomogę ci i ruszymy w drogę.
Kolejne kilka chwil minęło i ostatecznie Lohse odrzuciła całą barykadę i otwarła drzwi, z lutną w dłoni, pokazując wam resztę wioski.

Teraz mogłeś zauważyć, że część domów była spalona, ale ten dalej się trzymał. No ale na razie zrobiłeś szybki rekonesans, i na twoje szczęście znalazłeś wikiński miecz. Zdawał się nie być w stanie idealnym, ale nadawał się do użytku. I miał nawet pochwę. Więc miałeś też broń. Wkrótcę ruszyliście całą trójką w dalszą drogę.

- Tam skąd ja pochodzę praktycznie każdy kraj jest jakiegoś rodzaju republiką... - powiedziała Illyia.
- Hah, dwie zupełnie inne historie. Jesteście ciekawym duo - zaśmiała się Lohse.
Potem zasatnowiła się, w momencie gdy mijaliście jakiś drewniany, przewrócony totem.
- Cóż... Republika, republika. Jest to całkiem ciekawe miejsce, bardzo szczycą się swoją wolnością. Nie ma tam lordów, królów, tylko pracownicy i pracodawcy. Jest też największą mieszanką kulturową na kontynencie. Mieszkają tam wszyscy, krasnoludy, elfy, niziołki. Ogólnie, ponoć jeśli jesteś dość cwany możesz tam dojść do bogactwa.

Droga była... zimna, długa i bolesna. Kilka razy musiałeś nieść Illyie na rękach (do tego Lohse raz na baranach). Bo była zupełnie nie gotowa do takiej podróży.
Całe szczęście Lohse umilała ją swoimi pieśniami. Jak na barda przystało.

Jak na opowieści o wojnie, to przez całą drogę działo się naprawdę mało. Piętnaście kilometrów w normalnych warunkach, piechotą przeszedł byś w może trzy godziny. Jednak przez śnieg, zajęło to o wiele dłużej. Jednak udało się wam dotrzeć do miasta. Było otoczone drewnianą palisadą i z tego co widziałeś było całkiem spore. Przy bramie stała dwójka strażników którzy gdy tylko was zobaczyli zatrzymali was.
- Stać, wy kto? - zapytali obojętnie. Lohse wystąpiła na przód.
- Ah, mój dobry człowieku, jestem Lohse, Rubin Mórz. Ci dwoje to urocza parka którą spotkałam w czasie mojej podróży, są zziębnięci, zmęczeni i zagubieni. Liczyłam na nocleg w waszym mieście i ciepły posiłek oczywiście - powiedziała z uśmiechem.
- Dobra, dobra. Co na północy robi jakiś czarnuch? - zapytał drugi strażnik.
- Cóż, był niewolnikiem jakiegoś imperialnego wojaka. A ten chłopiec stracił rodziców w bitwie. Jakoś tak na siebie wpadli i tak się tułają. Czyż nie tak? - odwróciła się do was na co Illyia kiwnęła głową.
- Dobra Tharim. Puśćmy. Dzieciak wygląda jakby serio musiał coś zjeść. Nie damy mu chyba zamarznąć - powiedział strażnik który was zatrzymał.
- No w sumie racja. Ale grzecznie mi tu. Zawsze patrzymy - powiedział "Tharim" i zasugerował wam palcami, że będzie was obserwował. No i tak przeszliście przez bramę.

- No pewno! Zaraz pewnie się znajdzie jakaś tawerna. I może nawet jakaś robota - stwierdziła.
Potem cała wasza trójka udała się do tego co Lohse uznała za porządną tawernę. kazała wam usiąść przy jakiejś wolnej ławie a sama prawie natychmiast podeszła do karczmarza.
Nie siedzieliście przy ogniu, ale ostatecznie i tak było ciepło więc nie było źle.
Nie zamówiliście nic ale do waszego stolika doniesiono grzane piwo z jakimiś przyprawami i gorące, kozie mleko z miodem. Lohse za to zniknęła wam z zasięgu wzroku. Zmieniło się to jednak, gdy zauważyliście jak podeszła do "sceny" zrobionej z dużej ławy ustawionej pod ścianą. Postawiła na niej krzesło i zaczęła grać, wreszcie dodając jakąś muzykę do ponurej atmosfery.

- Cóż... lepiej niż wcześniej... chociaż nie przywykłam do takich... realiów... jest brudno... i cóż, śmierdzi - powiedziała szeptem. - Ale przynajmniej pani Lohse jest miła - dodała i napiła się mleka a potem spojrzała w kierunku Bardki której parę osób wręczyło trochę miedziaków, gdy ta grała nadal.