No3D Corporation

Sparowanie go nie było aż tak łatwe jak się wydawało, bo Bedivere zdołał ześlizgnąć miecz po twoim ostrzu i wydostać się z tej kiepskiej sytuacji. Odskakując kawałek do tyłu. Wykorzystał za to twoją przerwę po dwóch szybkich atakach by trafić cię mieczem w klatkę piersiową. Nie wbił go co prawda, ale poczułeś ukłucie.
- Pierwsza runda jest moja - oznajmił. Opuścił broń i zrobił dwa kroki do tyłu. - Spróbuj wywołać na mnie nieco większą presję. Jeśli będziesz zawsze w defensywie to w zasadzie jesteś w gorszej sytuacji.

Bedivere zablokował twoje pchnięcie ostrzem i próbując cię pchnąć na co tym razem byłeś gotowy i sparowałeś jego cios, wytrącając go na moment z równowagi, ale następny cios którym chciałeś go ukarać zdążył zablokować i odpychając twój miecz sprawiając, że w pewnym sensie wróciliście do punktu wyjścia.
- Dobrze, więcej agresji, musisz być tym który dyktuje rytm walki - oznajmił i sam wykonał krótkie cięcie od góry, jednak w ostatniej chwili przekierował je tam, że było jednak atakiem od boku.

Tym razem udało ci się go zaskoczyć i chociaż już kierował broń tak, żeby zablokować twój atak, nie zdążył i twoja broń trafiła go w klatkę piersiową. Nie zraniłeś go zbyt poważnie co prawda, ale odsunął się od ciebie i dotknął swojej klatki piersiowej.
- Oh, nieźle. Udało ci się mnie zaskoczyć, dobra robota - powiedział i uśmiechnął się. - To co, ostatnia runda? - zapytał.

Bedivere zablokował pierwszy cios, ale potem cię zaskoczył, zamiast odeprzeć atak mieczem, kopnął cię w kostkę na chwilę wytrącając cię z równowagi. Sprawiając, że twój cios z prawej nawet się nie wydarzył, sam za to wykorzystał twój moment nieuwagi i wykonał szybkie pchnięcie mieczem.

Bedivere raz jeszcze pokazał swoją przewagę jako miecznik (w końcu pod względem szermierki był jednym z najlepszych rycerzy okrągłego stołu), blokując twoje ataki. Zaraz potem samemu wykonał cięcie i zanim zdążył cię trafić oboje usłyszeliście klaskanie.
- Mucho! Mucho! To było wspaniałe, tak! Cudowne wręcz! Też chcę powalczyć! Bedivere dlaczego mi nie powiedziałeś, nie? Gdybym wiedziała, że się sparujecie przygotowałam bym i siebie tak! - radosny głos należał do waszego jeźdzca Quetzalacoatl. - Chce poćwiczyć Luchę z którymś z was!
- Wybacz Quetz... ale raczej nie damy ci rady. Jesteś silniejsza od nas obu - stwierdził Bedivere.
- Nonsens, tak! Twoja srebrna ręka bez problemu mogła by mnie złamać! - stwierdziła podchodząc bliżej.

- Hohoho - śmiech z ust Quetzalcoatl zabrzmiał nagle przerażająco. - Może tego nie wiesz, ale widziałam jak walczysz. Twoja strategia nie jest do końca typowa dla Assassina więc chętnie spróbuję się też w walce z tobą - oznajmiła uśmiechając się złowieszczo, pokazując rząd ostrych jak brzytwa zębów.
- Wiem, że lubisz walkę, ale czy lepszym partnerem do sparingu nie byłby na przykład Berserk albo Lancer? - zapytał nagle Bedivere.
Blondynka zamyśliła się.
- Wiesz, masz chyba racje. Ale nie myślcie sobie, że was to ominie. Prędzej czy później was przetestuję. Nos vemos~ - machnęła wam ręką i udała się sprężystym krokiem na poszukiwanie któregoś z nich.
Gdy tylko zniknęła z zasięgu wzroku Bedivere odetchnął z ulgą.

- Quetzalcoatl nie jest człowiekiem, w przeciwieństwie do nas. Mam wrażenie, że w walce jeden na jednego nikt jej nie pokona - stwierdził po chwili namysłu Bedivere. - Cieszy mnie to, że jest po naszej stronie, ale czasami bywa przerażająca - dodał zaraz potem wpatrując się w dal. - No ale trudno - otrząsnął się i spojrzał na ciebie z uśmiechem. - Cieszę się, że mogłem pomóc - oznajmił.