No3D Corporation

Dziewczynka pokiwała głową i wstała.
- Jestem Illyasviel von Eisenbern. Wezwałam cię abyś służył mi w tej wojnie o Świętego Graala. Odpowiadając na moje wezwanie, zaakceptowałeś warunki kontraktu i podporządkowujesz się mojej woli. - Oznajmiła poważnie. - Od dzisiaj, służysz mi, Assassinie - dodała. Dalej starając się utrzymać powagę, ale zaraz potem zrobiła kilka kroków w tył. - J...jeśli nie jest to problem... - wydukała.

Dziewczyna zdawała się bardzo zdziwiona twoimi słowami.
- Ja... - przeszła na około ciebie i podeszła do kawałka materiału na środku kręgu. Białego materiału. - M...myślałam, że należy to do Króla Hassana... - burknęła. - A... ale to nie istotne. Jakim cudem Sługa nie wie o Wojnie o Graala? To w końcu po to tu jesteś, prawda? Żeby też walczyć o Graala? Żeby spełnił twoje życzenie? I... masz na myśli tą Equestrie... z kucykami, i w ogóle? - wydawała się nieco zrozpaczona.

- Nie... nie wiem... Spodziewałam się kogoś innego... fakt... ale... cóż, teraz nie ma odwrotu - stwierdziła. - Ja... nie wiedziałam, że Sługa może nie wiedzieć czym jest... Wojna o Graala. To... wojna w której biorą udział inni Mistrzowie i ich Słudzy, główny cel to po prostu zabicie wszystkich innych Sług aby móc odebrać Graal dla siebie - wyjaśniła. - Jesteś jednym z siedmiu innych sług. Oprócz ciebie jest też Saber, Lansjer, Łucznik, Mag, Jeździec i Berserk... - wyjaśniła. - P... potrafisz działać w ukryciu, prawda? - zapytała.

- Jeśli... wciąż jest umiesz się skradać... to wystarczy - powiedziała. - Będę... musiała zmienić nieco plan działania... zakładałam, że... ni... nie ważne... - mruknęła. - Nie zamierzałam raczej wrzucać się do otwartej bitwy. Mamy... mamy od tego innych... - mruknęła. Po chwili rozległo się pukanie do drzwi.
- W... wejść! - zawołała dziewczynka a do pomieszczenia wszedł mężczyzna w zbroi. Mężczyzna o niespotykanej urodzie. Mimo, że nie rozumiałeś do końca tej formy, od razu zauważyłeś, że był zwyczajnie przystojniejszy od ciebie i to o wiele. Jego delikatne rysom towarzyszył długie włosy o kolorze zboża. Miał na sobie zbroje, ale biała narzuta zasłaniała jego prawą rękę. Przy pasie miał miecz.
- Panno Illyasviel, miałem przyjść sprawdzić czy rytuał się powiódł. Czy to... -
- To nie on! - zawołała szybko dziewczynka. - P...przekaż innym, że to nie Król Hassan... - powiedziała ponuro, a mężczyzna spojrzał na ciebie i zaczął iść w twoją stronę. Zatrzymał się tuż przed tobą i spojrzał ci w oczy. Wtedy też zobaczyłeś jak wyciąga do ciebie swoją prawą rękę, wykonaną w całości ze srebra.
- Z całym szacunkiem Panno Illyasviel, ale sądzę, że jest równie dobry co Król Hassan. Wygląda na sprawnego wojownika - stwierdził. - Me imię to Bediviere, a twoje, Assassinie? - zapytał oczekując aż uściśniesz mu dłoń.

Bedivere uśmiechnął się do ciebie przyjaźnie.
- Wyjaśnię ci wszystko potem. Na razie masz racje, powinniśmy poznać innych. - oznajmił i podszedł do dziewczynki a potem przy niej przyklęknął. - Panno Illyasviel, nie martw się, spisałaś się doskonale - powiedział i pogłaskał ją lewą ręką. Uśmiechnął się też do niej gdy na niego spojrzała. - A teraz chodźmy, przedstawmy innym twojego Assassina Bieli - po tych słowach powstał i podał dziewczynce ręce po czym ruszył z nią do wyjścia. Otworzył drzwi, przepuścił dziewczynkę i spojrzał na ciebie. - Ruszajmy, Meadow.

Przeszliście przez podłużny korytarz, aż do schodów po których weszliście, wchodząc do salonu, gdzie obecnie było w sumie siedem osób. Sześć z nich wyglądało na zwykłych ludzi, ale jeden... siedział na fotelu, z włócznią pokrytą kolcami obok siebie. Kolce miał też na butach i spodniach, jego klatka piersiowa była obnażona i pokryta malunkami. Podobnie jak twarz. Zauważyłeś po chwili też, że miał ogon. Spojrzał na ciebie z jadowitym uśmiechem.
- To na to czekaliśmy? To ma być ten Król Hassan? Wygląda żałośnie - stwierdził mężczyzna na fotelu.
- To nie jest król Hassan, aczkolwiek, Ogarze z Ulster, nie powinieneś oceniać Assassina po samym wyglądzie. W końcu w przeciwieństwie do ciebie czy mnie, jego celem jest zostanie w cieniu. Nie walka na przedzie - stwierdził.
- To nie zmienia faktu, że wygląda żałośnie. Ale jeśli dalej będziesz podskakiwał Srebrnoręki, przebije ciebie pierwszego - oznajmił wskazując na Bediviera włócznią.

- Żebyś wiedział - oznajmił podnosząc się.
- Cu Chulainn, wystarczy - odezwał się głos jednej z osób która to akurat wstała. Była to brązowowłosa dziewczyna, o długich włosach. Wyglądała na definitywnie starszą od Illy. - Mógłbyś zostawić nas samych? - poprosiła go, na co mężczyzna przewrócił oczami.
- Ty tu rządzisz - burknął i wyszedł z pomieszczenia.
- Przepraszam za niego, jako Berserk jest niezwykle wręcz nieokrzesany - wyjaśniła. - Ale widzę, że to mi przypada honor powitania cię oficjalnie w naszej drużynie, Assassinie Bieli. Bediviere na pewno chętnie pokaże ci co i jak, prawda? - powiedziała wesoło.
- Oczywiście Madame - oznajmił rycerz.
- To świetnie. Dlatego wy też możecie już iść, my porozmawiamy sobie z panienką Eizenbern - powiedziała i pokazała wam drzwi, którymi też wyszliście.
- Cóż... poszło nieźle - stwierdził Bediviere.